Αυτισμός. Η πρόκληση της τάξης. Μέρος γ’

Αυτισμός. Η πρόκληση της τάξης. Όπως είδαμε και στα προηγούμενα άρθρα τα παιδιά με αυτισμό έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που εμπλέκονται στην διαδικασία της μάθησης. Η πραγματοποίηση κάποιων προσαρμογών λοιπόν, στην τάξη αλλά και στον τρόπο που προσέγγισης των παιδιών, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά τόσο στον χρόνο προσοχής αλλά και στην ευκολία εκμάθησης νέων δεξιοτήτων.

Σε αυτό το άρθρο θα πούμε λίγα λόγια για μια συχνή δυσκολία που συναντάμε…..

Μη φυσιολογικές αντιδράσεις σε διάφορα ερεθίσματα.

Το πρόβλημα …

Η Μαρία έχει μεγάλη δυσκολία στο να φιλτράρει εξωτερικούς θορύβους στην τάξη και δεν μπορεί να παραμείνει συγκεντρωμένη παρά μόνο για κάποια δευτερόλεπτα ενώ συχνά γίνεται βίαιη προς τον εαυτό της αλλά και προς τα άλλα παιδιά… Είναι απαραίτητο να δοθεί μια λύση, διαφορετικά η συμμετοχή της στην τάξη είναι εξαιρετικά αμφίβολη…

Οι λύσεις …

Δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να αποφύγουμε κάθε θόρυβο και διασπαστικό παράγοντα σε μια τάξη αλλά μπορούμε να:

• Απαιτήσουμε -αν είναι διαθέσιμη- μια τάξη του σχολείου στην οποία ο θόρυβος του διαδρόμου να είναι όσο το δυνατόν πιο μικρός!
• Αν είναι δυνατό να χρησιμοποιήσουμε μοκέτες ή χαλιά για το πάτωμα της τάξης!
• Αντί για μαυροπίνακα με κιμωλία να χρησιμοποιήσουμε λευκό πίνακα με μαρκαδόρους!
• Για τα παιδιά που έχουν σημαντικές δυσκολίες θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε γιλέκα με βάρος! (Σε γενικές γραμμές ηρεμούν το παιδί και το βοηθούν αρκετά, αλλά θα πρέπει να συμβουλευτείτε και τον εργοθεραπευτή του παιδιού).
• Επίσης για τα παιδιά που διασπώνται εύκολα οπτικά, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα Π από φελιζόλ όπου θα υπάρχει μπροστά του και πάνω στο θρανίο (βλέπε φώτο) ώστε τα οπτικά ερεθίσματα να είναι μόνο τα απαραίτητα!
• Κάθε μαθητής να έχει την δικιά του θέση και θα πρέπει να είναι όσο περισσότερο απομακρυσμένη από τις υπόλοιπες ώστε να μειώσουμε τους διασπαστικούς παράγοντες.
• Δουλεύουμε με τα παιδιά με τις μεγαλύτερες δυσκολίες ‘’μέσα’’ στο Π που έχουμε κατασκευάσει και αφιερώνουμε όσο χρόνο χρειάζεται ώστε να είμαστε σίγουροι ότι μπορούν να δουλέψουν μόνα ους.
• Αν το έντονο πρωινό φως ενοχλεί κάποια παιδιά προσπαθούμε να το ρυθμίσουμε με κουρτίνες ή τοποθετώντας τα παιδιά σε ένα περισσότερο προστατευμένο σημείο.
• Σε γενικές γραμμές όταν δουλεύουμε με τεχνητό φως προτιμούμε το λευκό φως από το κίτρινο. Οι λάμπες φθορίου συνήθως είναι καλύτερες!
• Κινητοί τοίχοι και άλλα αντικείμενα που θα μπορούσαν να διαχωρίσουν την τάξη, πολλές φορές χρησιμεύουν όταν χρειάζεται να απομονώσουμε κάποιον διασπαστικό παράγοντα!
• Επίσης, αν είναι δυνατό, μπορούμε να χωρίσουμε την τάξη σε γωνιές για διαφορετικές “δουλειές” (ομαδικά παιχνίδια, ατομική μελέτη, ελεύθερος χρόνος, κλπ). Θα μας βοηθήσει αρκετά ώστε να είναι ξεκάθαρο το τί κάνει ο κάθε μαθητής και να μην διασπά τον άλλο!

Κάποιες προτάσεις μπορούν να εφαρμοστούν, κάποιες θα λειτουργήσουν θετικά ενώ κάποιες άλλες όχι, αλλά θα έχουμε κάνει ένα βήμα προς τη σωστή προσέγγιση για τα παιδιά με αυτισμό!

Στο επόμενο άρθρο θα συζητήσουμε ένα ακόμα πρόβλημα που συναντούμε συχνά… Την προσπάθεια διατήρησης μιας ρουτίνας και τη διαχείριση των αλλαγών…

Βιβλιογραφία

Simpson C., & Spencer V., (2009). Teaching children with autism in the general classroom: strategies for effective inclusion and instruction. Prufrock Press.
Karen Sewell (1998). Breakthroughs: How to reach students with autism, A hads-on, how-to manual for teachers and parents. Attainment company.