Δωρεάν 
Προληπτικός
Έλεγχος

Μετά τον έλεγχο ακολουθεί μια συνοπτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμβουλές και προτάσεις.

Δωρεάν Έλεγχος

Η ενούρηση αποτελεί μια από τις συχνότερες διαταραχές της παιδικής ηλικίας που, αν και δεν θεωρείται από τις βαρύτερες, απασχολεί πολύ τα παιδιά ή τις οικογένειές τους και προβληματίζει τους γονείς. Με βάση την κατηγοριοποίηση κατά το DSM- IV4, ως «μη οργανική» ή «λειτουργική ενούρηση» χαρακτηρίζεται η ακούσια απώλεια ούρων σε ένα παιδί ηλικίας 5 ετών ή μεγαλύτερο, συχνότητας 2 φορές την εβδομάδα και διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών, χωρίς εμφανή οργανική αιτία.

Ως νυχτερινή ενούρηση χαρακτηρίζεται η ακούσια απώλεια ούρων μόνο κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου. (International Children Continence Society). Η ενούρηση χαρακτηρίζεται οργανική όταν οφείλεται σε οργανικά αίτια και λειτουργική όταν δεν μπορεί να αποδοθεί σε κάποια οργανική διαταραχή. Ακόμη διακρίνεται σε πρωτοπαθή, όταν αναφερόμαστε σε παιδιά που δεν έχουν ποτέ κατακτήσει τον έλεγχο των σφιγκτήρων, και σε δευτεροπαθή, όταν αναφερόμαστε σε παιδιά τα οποία ενώ είχαν επιτύχει έλεγχο για τουλάχιστον 1 έτος ξανάρχισαν να βρέχονται. Στο 80% των περιπτώσεων πρόκειται για πρωτοπαθή ενούρηση.

Πιθανά σωματικά- οργανικά αίτια

[unordered_list style=”tick”]
  • Μικρό μέγεθος της ουροδόχου κύστης.
  • Γενετικοί παράγοντες – κληρονομικότητα. Αν ο ένας γονιός παρουσίασε, κατά την παιδική του ηλικία,  νυχτερινή ενούρηση το ποσοστό εμφάνισης για το παιδί είναι 45%. Το ποσοστό αυξάνεται στο 75% αν και οι δύο γονείς του παιδιού υπήρξαν ενουρητικοί.
  • Λοίμωξη της ουροδόχου κύστης και των νεφρών.
  • Μειωμένη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης.
  • Διαβήτης.
  • Υπερθυρεοειδισμός.
  • Βαρύς ύπνος: Ο εγκέφαλος αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στα μηνύματα που του δίνει η ουροδόχος κύστη. Έτσι η κύστη αδειάζει χωρίς να το συνειδητοποιήσει ο εγκέφαλος.
  • Η χαμηλή ευαισθησία του σφικτήρα.
  • Κατανάλωση τροφών που περιέχουν υψηλά επίπεδα χρωστικών και γλυκαντικών ουσιών.
  • Δυσκοιλιότητα.
[/unordered_list]

Πιθανά ψυχογενή αίτια

[unordered_list style=”tick”]
  • Αισθήματα ζήλιας απέναντι σε μικρότερο αδελφό/ή.
  • Ανασφάλεια,  αγχώδεις εκδηλώσεις (υπερβολικές σχολικές απαιτήσεις).
  • Ψυχοσυναισθηματική ανωριμότητα.
  • Προβλήματα επικοινωνίας και καυγάδες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
  • Κοινωνική απομόνωση (για τα μεγαλύτερα παιδιά).
  • Φοβίες (ζώα, φαντάσματα, κεραυνοί, θάνατος).
  • Προσπάθεια διεκδίκησης της προσοχής σας.
[/unordered_list]

Η παιδική, περιοδική ενούρηση μέχρι την ηλικία των 5 ετών είναι κάτι που δεν θα πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα τους γονείς. Βέβαια, κρίνεται  σκόπιμο να απευθυνθείτε στον παιδίατρο του παιδιού σας εάν συνεχίζει η κατάσταση να επιμένει. Είναι φυσιολογικό η δυσλειτουργία αυτή στην καθημερινότητα της οικογένειας να επηρεάζει αρνητικά τους γονείς, οι οποίοι συχνά μπορεί να εκνευριστούν, να θυμώσουν με το παιδί, να το αγχώσουν πως δεν προσπαθεί αρκετά, να του προκαλέσουν ενοχές για την «ακατάλληλη συμπεριφορά του και την αδυναμία του να μάθει».

Οι γονείς είναι καλό να ξέρουν, πως ανεξάρτητα από την αιτιολογία της ενούρησης, το σύμπτωμα είναι πηγή ντροπής, ταπείνωσης και δυσφορίας για το παιδί. Νιώθει ανίσχυρο, αβοήθητο και ανίκανο να ελέγξει την κατάσταση.

Τι μπορούν οι γονείς να κάνουν

[unordered_list style=”tick”]
  • Η εκμάθηση των κανόνων υγιεινής και καθαριότητας στην τουαλέτα είναι καλό να γίνεται με υπομονή.
  • Φροντίστε, το παιδί αρκετές ώρες πριν την βραδινή κατάκλιση, να μην καταναλώνει υγρά και τροφές που  έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε καφεΐνη και υγρά.
  • Πριν την νυχτερινή κατάκλιση βεβαιωθείτε πως το παιδί έχει ουρήσει.
  • Είναι καλό να αφήνετε ένα φως αναμμένο όλη τη νύχτα, έτσι ώστε αν το παιδί χρειαστεί,  να μπορεί εύκολα να πάει στην τουαλέτα.
  • Σεβαστείτε τον προσωπικό ρυθμό του παιδιού σας. Μην το πιέζετε να ουρήσει με ρυθμούς που εξυπηρετούν τους ενήλικες.
  • Είναι καλό να σηκώνετε το παιδί κάθε 2- 3 ώρες, έτσι ώστε να αποφεύγονται τυχόν ατυχήματα. Ακόμη είναι σκόπιμο να καταγράφετε τις συνήθειές του τη νύχτα, ώστε να προλαβαίνετε να το σηκώνετε έγκαιρα για να πάει στη  τουαλέτα.
  • Όταν συμβούν νυχτερινά ατυχήματα μην το μαλώσετε γιατί θα το κάνετε να νοιώσει ενοχές και μειονεκτικά για το συμβάν της ενούρησης.
  • Είναι σκόπιμο να επιβραβεύετε τις «στεγνές νύχτες», όπως και να τις καταγράφετε μαζί με το παιδί για να βλέπει την πρόοδο που έχει κάνει και να αποκτά αυτοπεποίθηση.
  • Αγοράστε μια συσκευή αφύπνισης, «αισθητήρας υγρασίας» έτσι ώστε το παιδί να ξυπνά στις πρώτες σταγόνες και να ολοκληρώνει την ούρησή του στην τουαλέτα.
[/unordered_list]

Η παιδική ενούρηση είναι μια δυσλειτουργία που υπονομεύει την αυτοεκτίμηση των παιδιών, τα καθιστά ανήμπορα και τα απομονώνει από τους φίλους, τους συνομηλίκους τους, την οικογένεια. Είναι καλό, οι γονείς, να σταθείτε δίπλα στο παιδί σας με υπομονή και κατανόηση.


Πηγές

Ladomenou F, Mpimpaki E, Papadakis E, Doulgerakis E, Drakonakis N. The incidence of
enuresis among children aged 6-16 years old in the region of clinical responsibility of the Health
Centre of Charakas, Heraklion, Crete. Medical Center of Charaka, Hiraklio, Creta. Paediatr N Gr 2007,
19: 241 – 245.
Diagnostic Criteria from DSM- IV (1994), American Psychiatric Association, Washington, DC
http://www.e-child.gr/

 

Δωρεάν Προληπτικός Έλεγχος

Μετά τον έλεγχο ακολουθεί μια συνοπτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμβουλές και προτάσεις.

Δωρεάν Έλεγχος

Η ενούρηση αποτελεί μια από τις συχνότερες διαταραχές της παιδικής ηλικίας που, αν και δεν θεωρείται από τις βαρύτερες, απασχολεί πολύ τα παιδιά ή τις οικογένειές τους και προβληματίζει τους γονείς. Με βάση την κατηγοριοποίηση κατά το DSM- IV4, ως «μη οργανική» ή «λειτουργική ενούρηση» χαρακτηρίζεται η ακούσια απώλεια ούρων σε ένα παιδί ηλικίας 5 ετών ή μεγαλύτερο, συχνότητας 2 φορές την εβδομάδα και διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών, χωρίς εμφανή οργανική αιτία.

Ως νυχτερινή ενούρηση χαρακτηρίζεται η ακούσια απώλεια ούρων μόνο κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου. (International Children Continence Society). Η ενούρηση χαρακτηρίζεται οργανική όταν οφείλεται σε οργανικά αίτια και λειτουργική όταν δεν μπορεί να αποδοθεί σε κάποια οργανική διαταραχή. Ακόμη διακρίνεται σε πρωτοπαθή, όταν αναφερόμαστε σε παιδιά που δεν έχουν ποτέ κατακτήσει τον έλεγχο των σφιγκτήρων, και σε δευτεροπαθή, όταν αναφερόμαστε σε παιδιά τα οποία ενώ είχαν επιτύχει έλεγχο για τουλάχιστον 1 έτος ξανάρχισαν να βρέχονται. Στο 80% των περιπτώσεων πρόκειται για πρωτοπαθή ενούρηση.

Πιθανά σωματικά- οργανικά αίτια

[unordered_list style=”tick”]
  • Μικρό μέγεθος της ουροδόχου κύστης.
  • Γενετικοί παράγοντες – κληρονομικότητα. Αν ο ένας γονιός παρουσίασε, κατά την παιδική του ηλικία,  νυχτερινή ενούρηση το ποσοστό εμφάνισης για το παιδί είναι 45%. Το ποσοστό αυξάνεται στο 75% αν και οι δύο γονείς του παιδιού υπήρξαν ενουρητικοί.
  • Λοίμωξη της ουροδόχου κύστης και των νεφρών.
  • Μειωμένη έκκριση της αντιδιουρητικής ορμόνης.
  • Διαβήτης.
  • Υπερθυρεοειδισμός.
  • Βαρύς ύπνος: Ο εγκέφαλος αποτυγχάνει να ανταποκριθεί στα μηνύματα που του δίνει η ουροδόχος κύστη. Έτσι η κύστη αδειάζει χωρίς να το συνειδητοποιήσει ο εγκέφαλος.
  • Η χαμηλή ευαισθησία του σφικτήρα.
  • Κατανάλωση τροφών που περιέχουν υψηλά επίπεδα χρωστικών και γλυκαντικών ουσιών.
  • Δυσκοιλιότητα.
[/unordered_list]

Πιθανά ψυχογενή αίτια

[unordered_list style=”tick”]
  • Αισθήματα ζήλιας απέναντι σε μικρότερο αδελφό/ή.
  • Ανασφάλεια,  αγχώδεις εκδηλώσεις (υπερβολικές σχολικές απαιτήσεις).
  • Ψυχοσυναισθηματική ανωριμότητα.
  • Προβλήματα επικοινωνίας και καυγάδες ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας.
  • Κοινωνική απομόνωση (για τα μεγαλύτερα παιδιά).
  • Φοβίες (ζώα, φαντάσματα, κεραυνοί, θάνατος).
  • Προσπάθεια διεκδίκησης της προσοχής σας.
[/unordered_list]

Η παιδική, περιοδική ενούρηση μέχρι την ηλικία των 5 ετών είναι κάτι που δεν θα πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα τους γονείς. Βέβαια, κρίνεται  σκόπιμο να απευθυνθείτε στον παιδίατρο του παιδιού σας εάν συνεχίζει η κατάσταση να επιμένει. Είναι φυσιολογικό η δυσλειτουργία αυτή στην καθημερινότητα της οικογένειας να επηρεάζει αρνητικά τους γονείς, οι οποίοι συχνά μπορεί να εκνευριστούν, να θυμώσουν με το παιδί, να το αγχώσουν πως δεν προσπαθεί αρκετά, να του προκαλέσουν ενοχές για την «ακατάλληλη συμπεριφορά του και την αδυναμία του να μάθει».

Οι γονείς είναι καλό να ξέρουν, πως ανεξάρτητα από την αιτιολογία της ενούρησης, το σύμπτωμα είναι πηγή ντροπής, ταπείνωσης και δυσφορίας για το παιδί. Νιώθει ανίσχυρο, αβοήθητο και ανίκανο να ελέγξει την κατάσταση.

Τι μπορούν οι γονείς να κάνουν

[unordered_list style=”tick”]
  • Η εκμάθηση των κανόνων υγιεινής και καθαριότητας στην τουαλέτα είναι καλό να γίνεται με υπομονή.
  • Φροντίστε, το παιδί αρκετές ώρες πριν την βραδινή κατάκλιση, να μην καταναλώνει υγρά και τροφές που  έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε καφεΐνη και υγρά.
  • Πριν την νυχτερινή κατάκλιση βεβαιωθείτε πως το παιδί έχει ουρήσει.
  • Είναι καλό να αφήνετε ένα φως αναμμένο όλη τη νύχτα, έτσι ώστε αν το παιδί χρειαστεί,  να μπορεί εύκολα να πάει στην τουαλέτα.
  • Σεβαστείτε τον προσωπικό ρυθμό του παιδιού σας. Μην το πιέζετε να ουρήσει με ρυθμούς που εξυπηρετούν τους ενήλικες.
  • Είναι καλό να σηκώνετε το παιδί κάθε 2- 3 ώρες, έτσι ώστε να αποφεύγονται τυχόν ατυχήματα. Ακόμη είναι σκόπιμο να καταγράφετε τις συνήθειές του τη νύχτα, ώστε να προλαβαίνετε να το σηκώνετε έγκαιρα για να πάει στη  τουαλέτα.
  • Όταν συμβούν νυχτερινά ατυχήματα μην το μαλώσετε γιατί θα το κάνετε να νοιώσει ενοχές και μειονεκτικά για το συμβάν της ενούρησης.
  • Είναι σκόπιμο να επιβραβεύετε τις «στεγνές νύχτες», όπως και να τις καταγράφετε μαζί με το παιδί για να βλέπει την πρόοδο που έχει κάνει και να αποκτά αυτοπεποίθηση.
  • Αγοράστε μια συσκευή αφύπνισης, «αισθητήρας υγρασίας» έτσι ώστε το παιδί να ξυπνά στις πρώτες σταγόνες και να ολοκληρώνει την ούρησή του στην τουαλέτα.
[/unordered_list]

Η παιδική ενούρηση είναι μια δυσλειτουργία που υπονομεύει την αυτοεκτίμηση των παιδιών, τα καθιστά ανήμπορα και τα απομονώνει από τους φίλους, τους συνομηλίκους τους, την οικογένεια. Είναι καλό, οι γονείς, να σταθείτε δίπλα στο παιδί σας με υπομονή και κατανόηση.


Πηγές

Ladomenou F, Mpimpaki E, Papadakis E, Doulgerakis E, Drakonakis N. The incidence of
enuresis among children aged 6-16 years old in the region of clinical responsibility of the Health
Centre of Charakas, Heraklion, Crete. Medical Center of Charaka, Hiraklio, Creta. Paediatr N Gr 2007,
19: 241 – 245.
Diagnostic Criteria from DSM- IV (1994), American Psychiatric Association, Washington, DC
http://www.e-child.gr/