Αυτισμός. Η πρόκληση της τάξης. Μέρος α’

Αυτισμός. Η πρόκληση της τάξης.  Μέρος α’. Συνήθως, οι μεγαλύτερες δυσκολίες στην εκπαίδευση παιδιών με αυτισμό είναι η αντιμετώπιση μη προσαρμοστικών συμπεριφορών και η συγκέντρωση. Για αυτό το λόγο η συμμετοχή των παιδιών στην τάξη και η διδασκαλία είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Ξεκινώντας λοιπόν θα πρέπει να αναρωτηθούμε “πώς θα καταφέρουμε να διδάξουμε ένα παιδί που δεν καταφέρνει να συγκεντρωθεί και δεν συμμορφώνεται με τις παρατηρήσεις μας;”

Η λύση τις περισσότερες φορές βρίσκεται σε τρία σημεία:

  Σχεδιασμός
Θα ήταν καλό να μπορούμε να προβλέψουμε κάθε πιθανότητα αλλά δυστυχώς κανείς δεν έχει αυτή την ικανότητα. Η αλήθεια ειναι όμως ότι με το να σχεδιάσουμε κάποια πράγματα, προλαβαίνουμε δυσάρεστες εκπλήξεις, το παιδί ειναι πιο εύκολο να συνεργαστεί μαζί μας και έτσι επισπεύδουμε την μάθηση. Για παράδειγμα αν κάποιο παιδί διασπάται εύκολα και δυσκολεύεται να παρακολουθήσει το μάθημα, τοποθετούμε το θρανίο του μακρυά από βιβλιοθήκες, παιχνίδια, άλλους μαθητές και υλικά που δεν ειναι μέρος του μαθήματος.

  Υπομονή
Η υπομονή ειναι βασικό συστατικό που θα βοηθήσει εμάς αλλά και το παιδί. Δυστυχώς, αν δεν έχουμε υπομονή οι πιθανότητες επιτυχίας είναι μηδαμινές..

Η υπομονή ορίζεται ως η ικανότητα να αντέχεις πόνο, προβλήματα και δυσκολία χωρίς να παραπονιέσαι ή να εκνευρίζεσαι, η ικανότητα του να περιμένεις και να παρατηρείς κάτι χωρίς να χάνεις το ενδιαφέρον σου και να βαριέσαι… όσοι έχουν εργαστεί με παιδιά με ειδικές ικανότητες και πολύ περισσότερο με παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, είμαι σίγουρος οτι κατανοούν απόλυτα την αναγκαιότητα της υπομονής.. Είναι λίγες οι φορές που κατακτιέται ένας στόχος και γενικεύεται χωρίς να χρειαστεί να επαναληφθεί η εκπαίδευση πολλές φορές αλλά…

“Για να πετύχεις, πρέπει να έχεις τρομερή επιμονή, τρομερή θέληση. “Θα πετάξω πάνω από τις θάλασσες”, λέει μια επίμονη ψυχή, ή “θα ανοίξω τα βουνά στα δύο”. Με τέτοια ενέργεια, με τέτοια θέληση και με σκληρή δουλειά, θα φτάσεις σίγουρα στο στόχο σου. “
(Σβάμι Βιβεκανάντα)

  Επιμονή
Επιμονή που θα ξεπερνά το σημείο που κάποιοι θα τα παρατούσαν. Αυτό είναι πολύ σημαντικό αλλά θα πρέπει να είμαστε ακριβείς και ρεαλιστές σε αυτό που ζητάμε.. Δεν πρέπει ποτέ να ζητάμε κάτι από το παιδί αν δεν πιστεύουμε ότι μπορεί να το φέρει σε πέρας. Ζητάμε, επιμένουμε αλλά θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε να εκπληρωθεί ο στόχος.

Προσπαθώ να εκπαιδεύσω ένα κοριτσάκι, την Μαρία στο να ολοκληρώσει μόνη της μια δραστηριότητα με ενσφηνώματα.. Αφιερώνω κάθε μέρα αρκετό χρόνο στο να ολοκληρώσει τη δραστηριότητα και να κατακτήσουμε τον στόχο μας, αντιμετωπίζοντας αντιδράσεις και κάθε δυσκολία. Κάθε μέρα λοιπόν η Μαρία ολοκληρώνει όλο και πιο γρήγορα την δραστηριότητα αλλά δυστυχώς χρειάζεται πάντα την βοήθειά μου. Μετά από λίγες μέρες λοιπόν αποφασίζω να την αφήσω μόνη της, θέτοντας σε κίνδυνο όλη την δουλειά των προηγούμενων ημερών. Ο κίνδυνος να παρατήσει την δραστηριότητα πριν ολοκληρωθεί είναι υπαρκτός και οι πιθανότητες πολλές…

Το αποτέλεσμα της απόφασης πραγματικά, είτε τα καταφέρει είτε όχι θα είναι θετικό. Αρχικά, αν ολοκληρώσει τη δραστηριότητα μόνη της, ένας μας στόχος θα έχει κατακτηθεί οπότε μπορούμε να προχωρήσουμε και λίγο παραπάνω.. Αν δεν τα έχει καταφέρει όμως, θα είναι σίγουρα πιο συγκεντρωμένη, συνεργάσιμη και υπομονετική κατά την εκπαίδευση του επόμενου στόχου..

Στο επόμενο άρθρο θα δούμε κάποια χαρακτηριστικά που μαθητές με αυτισμό παρουσιάζουν και πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας.