Δωρεάν
Προληπτικός
Έλεγχος
Μετά τον έλεγχο ακολουθεί μια συνοπτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμβουλές και προτάσεις.
[dropcap]Οι[/dropcap]διαταραχές της μάθησης επηρεάζουν όχι μόνο τη σχολική επίδοση του παιδιού, αλλά έχουν επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, δημιουργώντας πολλές φορές δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα. Παλαιότερα όπου δεν υπήρχε ενημέρωση και οι όροι «μαθησιακές δυσκολίες» και «δυσλεξία» δεν ήταν ευρέως διαδεδομένοι, τα παιδιά αυτά ήταν «τεμπέλικα και ανυπάκουα» για τους γονείς και οι «κακοί μαθητές» για το δάσκαλο.
Τη σημερινή εποχή όμως είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες έχουν να αντιμετωπίσουν και άλλα προβλήματα που γίνονται εμφανή στις σχέσεις τους με τους συνομηλίκους, στις σχέσεις τους με την οικογένεια και στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους.
Έτσι συχνά παρατηρείται συννοσηρότητα των μαθησιακών διαταραχών με δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα: Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν συναισθηματικές διαταραχές (εντονότερο άγχος, κατάθλιψη) και να έχουν εντονότερο το συναίσθημα της μοναξιάς και του θυμού.
Εξαιτίας των δυσκολιών τους, της αναποτελεσματικής επικοινωνίας τους και της απόρριψης που συχνά βιώνουν, δημιουργούν αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους και εντάσεις μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο. Άρα εξίσου απαραίτητη είναι η εμπλοκή και η συνεργασία των σημαντικών προσώπων που περιβάλλουν το παιδί.
Για την αντιμετώπιση των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες από τους γονείς:
[unordered_list style=”tick”]- Είναι σημαντικό να ενημερώνεστε για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαταραχή των μαθησιακών δυσκολιών.
- Δείξτε στο παιδί ότι η αγάπη σας για αυτό δε συνδέεται με τη σχολική του επιτυχία και αποφεύγετε συναισθηματικές αντιδράσεις όπως θυμός ή συγκρίσεις με άλλα παιδιά. Εξάλλου πρέπει να γίνεται κατανοητό από το παιδί ότι δεν ευθύνεται αυτό για τις δυσκολίες του.
- Η οριοθέτηση είναι απαραίτητη. Ορίστε κανόνες, οι οποίοι να εφαρμόζονται σταθερά και με συνέπεια από όλους όσους εμπλέκονται με την ανατροφή του παιδιού.Αποφεύγετε τις απαγορεύσεις, εξηγείστε στο παιδί τι πρέπει να κάνει και δώστε του πρωτοβουλίες ανάλογα με τη χρονολογική του ηλικία, ώστε να νιώσει ικανό.
- Να επιβραβεύετε και να αμοίβετε κάθε θετική προσπάθεια, ενώ να αγνοείτε κάθε αρνητική συμπεριφορά. Το παιδί έτσι θα αποκτά κίνητρο και θα ενισχύεται ώστε να κατανοεί τα αποτελέσματα της προσπάθειάς του.
- Βρείτε ελεύθερο χρόνο και κάντε ευχάριστες δραστηριότητες μαζί του, για να ανακαλύψετε τα ενδιαφέροντά του και να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες.
Για την αντιμετώπιση από τους εκπαιδευτικούς:
[unordered_list style=”tick”]- Βοηθήστε το παιδί να νιώσει ενεργό μέλος της ομάδας και να ενσωματωθεί στην τάξη. Προτείνετε στους γονείς το τμήμα ένταξης του σχολείου, αν το κρίνετε απαραίτητο.
- Ανακαλύψτε πού τα καταφέρνει καλύτερα και βρείτε την κατάλληλη στιγμή για να το επαινείτε.Βάλτε το στο πρώτο θρανίο ώστε να είναι πιο συγκεντρωμένο και για να του δίνετε αναλυτικές οδηγίες.
- Χρησιμοποιήστε οπτικοποιημένα προγράμματα και κανόνες συμπεριφοράς.
- Δώστε του πρωτοβουλίες μέσα στην τάξη. Ορίστε το υπεύθυνο να σβήνει τον πίνακα ή να μοιράζει τις φωτοτυπίες. Έτσι το παιδί θα νιώσει υπεύθυνο.
- Δίνετε λιγότερες ασκήσεις για το σπίτι και περισσότερο χρόνο για να εκφραστεί ή για να τελειώσει κάποιο τεστ, ώστε να ενισχυθεί και να προσπαθήσει περισσότερο.
- Η συνεργασία και η επικοινωνία σας με τους γονείς, το δάσκαλο της τάξης ένταξης ή τους ειδικούς που τυχόν παρακολουθούν το παιδί είναι πολύ σημαντική.
Αναφορές:
www.sigmanet.gr
www.iatronet.gr
Αναγνωστόπουλος Δ.Κ. (2001). Η συννοσηρότητα των μαθησιακών διαταραχών. ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ 18(5):457-465
Δωρεάν Προληπτικός Έλεγχος
Μετά τον έλεγχο ακολουθεί μια συνοπτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμβουλές και προτάσεις.
[dropcap]Οι[/dropcap]διαταραχές της μάθησης επηρεάζουν όχι μόνο τη σχολική επίδοση του παιδιού, αλλά έχουν επιπτώσεις και σε άλλους τομείς, δημιουργώντας πολλές φορές δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα. Παλαιότερα όπου δεν υπήρχε ενημέρωση και οι όροι «μαθησιακές δυσκολίες» και «δυσλεξία» δεν ήταν ευρέως διαδεδομένοι, τα παιδιά αυτά ήταν «τεμπέλικα και ανυπάκουα» για τους γονείς και οι «κακοί μαθητές» για το δάσκαλο.
Τη σημερινή εποχή όμως είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε ότι τα άτομα με μαθησιακές δυσκολίες έχουν να αντιμετωπίσουν και άλλα προβλήματα που γίνονται εμφανή στις σχέσεις τους με τους συνομηλίκους, στις σχέσεις τους με την οικογένεια και στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους.
Έτσι συχνά παρατηρείται συννοσηρότητα των μαθησιακών διαταραχών με δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα: Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν συναισθηματικές διαταραχές (εντονότερο άγχος, κατάθλιψη) και να έχουν εντονότερο το συναίσθημα της μοναξιάς και του θυμού.
Εξαιτίας των δυσκολιών τους, της αναποτελεσματικής επικοινωνίας τους και της απόρριψης που συχνά βιώνουν, δημιουργούν αρνητική εικόνα για τον εαυτό τους και εντάσεις μέσα στην οικογένεια και στο σχολείο. Άρα εξίσου απαραίτητη είναι η εμπλοκή και η συνεργασία των σημαντικών προσώπων που περιβάλλουν το παιδί.
Για την αντιμετώπιση των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες από τους γονείς:
[unordered_list style=”tick”]- Είναι σημαντικό να ενημερώνεστε για όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τη διαταραχή των μαθησιακών δυσκολιών.
- Δείξτε στο παιδί ότι η αγάπη σας για αυτό δε συνδέεται με τη σχολική του επιτυχία και αποφεύγετε συναισθηματικές αντιδράσεις όπως θυμός ή συγκρίσεις με άλλα παιδιά. Εξάλλου πρέπει να γίνεται κατανοητό από το παιδί ότι δεν ευθύνεται αυτό για τις δυσκολίες του.
- Η οριοθέτηση είναι απαραίτητη. Ορίστε κανόνες, οι οποίοι να εφαρμόζονται σταθερά και με συνέπεια από όλους όσους εμπλέκονται με την ανατροφή του παιδιού.Αποφεύγετε τις απαγορεύσεις, εξηγείστε στο παιδί τι πρέπει να κάνει και δώστε του πρωτοβουλίες ανάλογα με τη χρονολογική του ηλικία, ώστε να νιώσει ικανό.
- Να επιβραβεύετε και να αμοίβετε κάθε θετική προσπάθεια, ενώ να αγνοείτε κάθε αρνητική συμπεριφορά. Το παιδί έτσι θα αποκτά κίνητρο και θα ενισχύεται ώστε να κατανοεί τα αποτελέσματα της προσπάθειάς του.
- Βρείτε ελεύθερο χρόνο και κάντε ευχάριστες δραστηριότητες μαζί του, για να ανακαλύψετε τα ενδιαφέροντά του και να αναπτύξει τις κοινωνικές του δεξιότητες.
Για την αντιμετώπιση από τους εκπαιδευτικούς:
[unordered_list style=”tick”]- Βοηθήστε το παιδί να νιώσει ενεργό μέλος της ομάδας και να ενσωματωθεί στην τάξη. Προτείνετε στους γονείς το τμήμα ένταξης του σχολείου, αν το κρίνετε απαραίτητο.
- Ανακαλύψτε πού τα καταφέρνει καλύτερα και βρείτε την κατάλληλη στιγμή για να το επαινείτε.Βάλτε το στο πρώτο θρανίο ώστε να είναι πιο συγκεντρωμένο και για να του δίνετε αναλυτικές οδηγίες.
- Χρησιμοποιήστε οπτικοποιημένα προγράμματα και κανόνες συμπεριφοράς.
- Δώστε του πρωτοβουλίες μέσα στην τάξη. Ορίστε το υπεύθυνο να σβήνει τον πίνακα ή να μοιράζει τις φωτοτυπίες. Έτσι το παιδί θα νιώσει υπεύθυνο.
- Δίνετε λιγότερες ασκήσεις για το σπίτι και περισσότερο χρόνο για να εκφραστεί ή για να τελειώσει κάποιο τεστ, ώστε να ενισχυθεί και να προσπαθήσει περισσότερο.
- Η συνεργασία και η επικοινωνία σας με τους γονείς, το δάσκαλο της τάξης ένταξης ή τους ειδικούς που τυχόν παρακολουθούν το παιδί είναι πολύ σημαντική.
Αναφορές:
www.sigmanet.gr
www.iatronet.gr
Αναγνωστόπουλος Δ.Κ. (2001). Η συννοσηρότητα των μαθησιακών διαταραχών. ΑΡΧΕΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ 18(5):457-465
