Δωρεάν
Προληπτικός
Έλεγχος
Μετά τον έλεγχο ακολουθεί μια συνοπτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμβουλές και προτάσεις.
Στο χώρο της υγείας ο κάθε ειδικός γνωρίζει τις αρμοδιότητες του και το αντικείμενο της εργασίας του, αλλά πολλές φορές δεν είναι εξοικειωμένος με τη βασική εκπαίδευση, τους ρόλους ή το εύρος των λειτουργιών άλλων ειδικοτήτων.
Αυτή η έλλειψη εξοικείωσης οφείλεται, εν μέρει, στον τρόπο με τον οποίο κάθε ομάδα (ειδικότητα) είναι εκπαιδευμένη – σε ένα μοναδικό επαγγελματικό περιβάλλον, με τη δική του γλώσσα, την ορολογία του, την επίλυση προβλημάτων, τις μεθόδους, και την επαγγελματική συμπεριφορά.
Αυτή η προσέγγιση της εκπαίδευσης σε συνδυασμό με μια γενική έλλειψη γνώσης οδηγεί σε ανεπαρκή αξιοποίηση των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων μας με αποτέλεσμα η πορεία ενός θεραπευτικού προγράμματος να είναι ανεπαρκές. Έτσι για να έχουμε μια πιο σφαιρική και πολύπλευρη εικόνα των πραγμάτων, και για να θεωρούμαστε σωστοί επαγγελματίες (όσο αφορά τη διάγνωση, την αξιολόγηση και την παρέμβαση ενός θεραπευτικού προγράμματος) είναι απαραίτητη η συμμετοχή μας σε διεπιστημονική ομάδα.
Η διεπιστημονική ομάδα λοιπόν είναι μια ομάδα θεραπείας που αποτελείται από γιατρούς και ειδικούς θεραπευτές όπως παιδοψυχίατρο, αναπτυξιολόγο, ψυχολόγο, λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή και ειδικό παιδαγωγό όπου από κοινού προσπαθούν να κατανοήσουν τις ατομικές διαφορές και τις ανάγκες του κάθε παιδιού, και να παρέχουν διάγνωση, αξιολόγηση και θεραπεία σε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο με τη φροντίδα του περιβάλλοντος. Επιπλέον, οι γονείς θεωρούνται σεβαστά μέλη της ομάδας και πιστεύεται ότι είναι ο καλύτερος συνήγορος του παιδιού τους.
Ανάλογα με την ηλικία και τη δυσκολία του ατόμου, η ακριβής σύνθεση της διεπιστημονικής ομάδας θα διαφέρει. Αλλά σίγουρα μια τέτοια ομάδα αποτελείται από την οικογένεια και τους επαγγελματίες που ασχολούνται με την υποστήριξη του ατόμου. Οι γνώσεις, οι προσωπικές στάσεις και αντιδράσεις, και γενικά η προσωπικότητα κάθε μέλους της διεπιστημονικής ομάδας είναι ένα εξαιρετικά δυναμικό στοιχείο στην θεραπευτική αντιμετώπιση.
H διεπιστημονική ομάδα λειτουργεί καλύτερα όταν ο συντονισμός και η διαχείριση των ευθυνών ανατίθενται σε ένα ένα άτομο, τον συντονιστή της ομάδας, ο οποίος αναλαμβάνει ορισμένες αρμοδιότητες όπως: να κρατάει τα πρακτικά αρχεία, να διευκολύνει και να διασφαλίζει την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, να παρέχει υποστήριξη στα μέλη της ομάδας, να παρέχει γενική διαχείριση των δραστηριοτήτων της ομάδας.
Κάθε μέλος μιας διεπιστημονικής ομάδας οφείλει να γνωρίζει πότε και ποια άλλη ειδικότητα είναι κατάλληλη για να παρέμβει στο θεραπευτικό πρόγραμμα, να δεχτεί ή να δώσει συμβουλές και οδηγίες σε άλλες ειδικότητες.
Ένα λειτουργικό παράδειγμα του διεπιστημονικού μοντέλου στην παρέμβαση θεραπείας είναι για παράδειγμα ο λογοθεραπευτής να εφαρμόζει στο θεραπευτικό πρόγραμμα στοιχεία που σχεδιάστηκαν από τον ψυχολόγο, ή ο ψυχολόγος να θέτει σε εφαρμογή μια μεικτή κινητική δραστηριότητα που σχεδιάστηκε από τον εργοθεραπευτή πριν από την ένταξη του παιδιού σε πρόγραμμα εργοθεραπείας. Κάθε μέλος της ομάδας δεν λειτουργεί μεμονωμένα, αλλά συμπληρωματικά για την υλοποίηση όλων των στόχων που έχουν τεθεί στο θεραπευτικό πρόγραμμα.
Είναι απαραίτητη λοιπόν η καθημερινή συνεργασία των ειδικοτήτων με στόχο τη μεγιστοποίηση των οφελών που λαμβάνει το κάθε παιδί από ένα θεραπευτικό πρόγραμμα.
Δωρεάν Προληπτικός Έλεγχος
Μετά τον έλεγχο ακολουθεί μια συνοπτική ανάλυση των αποτελεσμάτων, συμβουλές και προτάσεις.
Στο χώρο της υγείας ο κάθε ειδικός γνωρίζει τις αρμοδιότητες του και το αντικείμενο της εργασίας του, αλλά πολλές φορές δεν είναι εξοικειωμένος με τη βασική εκπαίδευση, τους ρόλους ή το εύρος των λειτουργιών άλλων ειδικοτήτων.
Αυτή η έλλειψη εξοικείωσης οφείλεται, εν μέρει, στον τρόπο με τον οποίο κάθε ομάδα (ειδικότητα) είναι εκπαιδευμένη – σε ένα μοναδικό επαγγελματικό περιβάλλον, με τη δική του γλώσσα, την ορολογία του, την επίλυση προβλημάτων, τις μεθόδους, και την επαγγελματική συμπεριφορά.
Αυτή η προσέγγιση της εκπαίδευσης σε συνδυασμό με μια γενική έλλειψη γνώσης οδηγεί σε ανεπαρκή αξιοποίηση των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων μας με αποτέλεσμα η πορεία ενός θεραπευτικού προγράμματος να είναι ανεπαρκές. Έτσι για να έχουμε μια πιο σφαιρική και πολύπλευρη εικόνα των πραγμάτων, και για να θεωρούμαστε σωστοί επαγγελματίες (όσο αφορά τη διάγνωση, την αξιολόγηση και την παρέμβαση ενός θεραπευτικού προγράμματος) είναι απαραίτητη η συμμετοχή μας σε διεπιστημονική ομάδα.
Η διεπιστημονική ομάδα λοιπόν είναι μια ομάδα θεραπείας που αποτελείται από γιατρούς και ειδικούς θεραπευτές όπως παιδοψυχίατρο, αναπτυξιολόγο, ψυχολόγο, λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή και ειδικό παιδαγωγό όπου από κοινού προσπαθούν να κατανοήσουν τις ατομικές διαφορές και τις ανάγκες του κάθε παιδιού, και να παρέχουν διάγνωση, αξιολόγηση και θεραπεία σε ένα υποστηρικτικό πλαίσιο με τη φροντίδα του περιβάλλοντος. Επιπλέον, οι γονείς θεωρούνται σεβαστά μέλη της ομάδας και πιστεύεται ότι είναι ο καλύτερος συνήγορος του παιδιού τους.
Ανάλογα με την ηλικία και τη δυσκολία του ατόμου, η ακριβής σύνθεση της διεπιστημονικής ομάδας θα διαφέρει. Αλλά σίγουρα μια τέτοια ομάδα αποτελείται από την οικογένεια και τους επαγγελματίες που ασχολούνται με την υποστήριξη του ατόμου. Οι γνώσεις, οι προσωπικές στάσεις και αντιδράσεις, και γενικά η προσωπικότητα κάθε μέλους της διεπιστημονικής ομάδας είναι ένα εξαιρετικά δυναμικό στοιχείο στην θεραπευτική αντιμετώπιση.
H διεπιστημονική ομάδα λειτουργεί καλύτερα όταν ο συντονισμός και η διαχείριση των ευθυνών ανατίθενται σε ένα ένα άτομο, τον συντονιστή της ομάδας, ο οποίος αναλαμβάνει ορισμένες αρμοδιότητες όπως: να κρατάει τα πρακτικά αρχεία, να διευκολύνει και να διασφαλίζει την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων, να παρέχει υποστήριξη στα μέλη της ομάδας, να παρέχει γενική διαχείριση των δραστηριοτήτων της ομάδας.
Κάθε μέλος μιας διεπιστημονικής ομάδας οφείλει να γνωρίζει πότε και ποια άλλη ειδικότητα είναι κατάλληλη για να παρέμβει στο θεραπευτικό πρόγραμμα, να δεχτεί ή να δώσει συμβουλές και οδηγίες σε άλλες ειδικότητες.
Ένα λειτουργικό παράδειγμα του διεπιστημονικού μοντέλου στην παρέμβαση θεραπείας είναι για παράδειγμα ο λογοθεραπευτής να εφαρμόζει στο θεραπευτικό πρόγραμμα στοιχεία που σχεδιάστηκαν από τον ψυχολόγο, ή ο ψυχολόγος να θέτει σε εφαρμογή μια μεικτή κινητική δραστηριότητα που σχεδιάστηκε από τον εργοθεραπευτή πριν από την ένταξη του παιδιού σε πρόγραμμα εργοθεραπείας. Κάθε μέλος της ομάδας δεν λειτουργεί μεμονωμένα, αλλά συμπληρωματικά για την υλοποίηση όλων των στόχων που έχουν τεθεί στο θεραπευτικό πρόγραμμα.
Είναι απαραίτητη λοιπόν η καθημερινή συνεργασία των ειδικοτήτων με στόχο τη μεγιστοποίηση των οφελών που λαμβάνει το κάθε παιδί από ένα θεραπευτικό πρόγραμμα.
